Integratywna terapia uczenia się


Integratywna terapia „uczenia się“ jest pomocą pedagogiczno-psychologiczną dla dzeici i młodzieży z zaburzeniami w uczeniu się.
Różnorodność podejścia ukierunkowana jest na założenia uczenia, sytuacji życiowej i osobowości dziecka, jego potrzeby i „mocne strony”, jak i na postawione cele.
Cele integratywnej terapii uczenia się
Dzieci z trudnościami w opanowaniu reguł czytania i pisania są codziennie konfrontowane z tymi problemami, w efekcie czego rozwijają się u nich swoiste zmiany emocjonalne i zmiany w zachowaniu się zarowno w rodzinie, jak i w szkole – temu musi się w trakcie terapii przeciwdziałać.
Główny nacisk w pracy z takim dzieckiem, kładziony jest na zmniejszenie obciążeń psychicznych. Budowanie pozytywnego obrazu własnego u dziecka i z tym związanej motywacji, jest tak samo celem terapii, jak zapewnienie i umożliwienie konkretnie wyczuwalnych, narastających sukcesów, akceptowalnych przez samo dziecko.
Równolegle dąży się do zmiany wpływów otoczenia (środowiska) socjalnego w celu pogłębiania socjalnej integracji dziecka. Wspólnie z dzieckiem wypracowuje się nowe metody uczenia się.
Odkrywanie nowych indywidualnych możliwości i umiejętności uczenia się jest dalszym punktem.
W sposobie postępowania dopasowanym do tempa uczenia się dziecka, pozyskuje ono również emocjonalną pewność w obejściu z mową pisaną.
Prowadzi to do tego, że dotychczasowe nastawienie na nieefektywność uczenia się jest pokonywane.
Działania, których celem jest złagodzenie sytuacji rodzinnej i szkolnej i które prowadzą do pozytywnych zmian obrazu własnego u dziecka i jego socjalnej integracji, stoją tu na pierwszym miejscu. Praca rodziców stanowi istotny wkład w terapię LRS i powinna doprowadzić do złagodzenia sytuacji.